Wsparcie warsztatowe

Zapraszamy instytucje kultury i edukacji do współpracy. Proponujemy udział w cyklu szkoleniowo-warsztatowym. W jego trakcie podzielimy się z Waszymi animator(k)ami wizją Centrum Nauki Kopernik na temat tego, jak można prowadzić zajęcia edukacyjne z obszaru nauk ścisłych (i nie tylko) stosując kosmos jako przydatny i atrakcyjny kontekst zajęć.

Naszym głównym celem jest to, żeby umożliwić Wam samodzielne prowadzenie zajęć o tematyce kosmicznej. Żeby to robić już teraz, możecie korzystać z przygotowanych przez ESERO-Polska scenariuszy warsztatów. Listę takich warsztatów, zaprojektowanych z myślą o nauczyciel(k)ach, wraz z ich scenariuszami, znajdziesz poniżej.

Jednak, chcemy pójść o krok dalej, i wesprzeć Was w procesie wchodzenia w tą, bardzo możliwe, nową tematykę. Program ESERO-Polska prowadzimy już od 2014, i bardzo chętnie podzielimy się naszymi spostrzeżeniami „co działa, a co nie” oraz dobrymi praktykami wyłapanymi przez lata wspierania edukatorów i edukatorek. Stąd wziął się pomysł cyklu szkoleniowo-warsztatowego Wstęp do edukacji kosmicznej.

 

 

Ale na czym polegałby taki Wstęp do edukacji kosmicznej? Nasz pomysł na przebieg cyklu szkoleniowego zawiera aktywności nie tylko z obszaru samej nauki czy inżynierii kosmicznej i sposobu przedstawiania tych zagadnień młodym osobom. Duży akcent chcemy również położyć na metodykę. Tak, żeby dbać o aktywizację grupy podczas prowadzonych zajęć, co odbija się potem na przyswajaniu nowych konceptów przez osoby uczestniczące.

 

PROPONOWANY PLAN CYKLU SZKOLENIOWEGO

 

Ciekawi Cię to, co widzisz? Pracujesz w instytucji prowadzącej SOWA lub innej instytucji zajmującej się edukacją, np. Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli? Wystarczy że do nas napiszesz, a możemy zacząć kosmiczną współpracę!

 


Nasze warsztaty

Jak można podejść do edukacji kosmicznej w praktyce? W sekcji Materiały edukacyjne naszej strony znajdziesz mnogość różnych scenariuszy zajęć, z wielu tematyk i dla różnych poziomów edukacyjnych. Jednak poza udostępnianiem materiałów pisemnych, prowadzimy również warsztaty. Jakie? Poniżej znajdziesz tabelę z kluczowymi informacjami na temat poszczególnych warsztatów. Klikając w każdy z nich, uzyskasz szerszą informację.

Poprzez opisany wyżej cykl szkoleniowy, oferujemy podzielenie się naszymi doświadczeniami z prowadzenia zajęć z edukacji kosmicznej, oraz poradami co do prowadzenia konkretnych zajęć (z tych wymienionych poniżej) i na co podczas nich zwrócić uwagę.

 

 

Po co satelitom i sondom kosmicznym panele słoneczne? Czy wiatrak będzie działał na Księżycu?

Podczas warsztatów zastanowimy się nad metodami pozyskiwania energii poza Ziemią. Ważne w tym temacie jest jednak to, jak, przy pomocy rzeczy dostępnych nam dookoła, możemy zademonstrować sposoby działania poszczególnych technologii (i ich adekwatność w specyficznym, pozaziemskim, środowisku).

Właśnie ta zmiana środowiska pozwoli nam krytycznie spojrzeć na różne metody wytwarzania prądu. Żadna baza księżycowa nie przetrwa bez zasilania – postarajmy się więc je jej dostarczyć!

 

Już niedługo na Księżycu może powstać stacja badawcza. Żeby astronauci mogli zawitać na obcym globie, musimy najpierw dobrze zaprojektować ich tymczasowy dom i zastanowić się jakie elementy będą im potrzebne do życia.

Niczym prawdziwi inżynierowie i inżynierki wyjdziemy z pomysłami jak zaprojektować poszczególne fragmenty bazy księżycowej i co powinno się w nich znaleźć. Postaramy się przejść przez pełny proces projektowania i prototypowania.

Pomoże nam w tym darmowe narzędzie: Tinkercad, w którym można puścić wodzę fantazji przy projektowaniu modeli 3D, nie tylko księżycowych domostw!

Nawet najlepiej zaprojektowana baza nie obędzie się bez ludzi. A oni potrzebują jedzenia. Podczas warsztatów, łapiemy za narzędzia i budujemy własną uprawę hydroponiczną.

Hydroponika to sposób uprawy roślin nie angażujący gleby, a jedynie tzw. pożywkę wodną. Właśnie uprawy hydroponiczne są postulowane jako najlepszy sposób pozyskiwania pożywienia podczas długoterminowych misji kosmicznych.

Uprawę konstruujemy za pomocą prostych narzędzi, a proces ten wykorzystujemy do rozmowy z młodymi osobami o potrzebach roślin, które trzeba w takim zamkniętym systemie przewidzieć.

Czy do laboratorium chemicznego może zawitać motyw obcych globów? Czemu by nie! Podczas tych warsztatów wybierzemy się w podróż w pobliże Jowisza. Zobaczymy jakie wyzwania stanęłyby przed statkiem kosmicznym mającym za zadanie eksplorację układu największej planety. Zastanowimy się też jak taką podróż moglibyśmy wykorzystać do omówienia atomowej budowy materii i przemian fazowych. Przyjrzymy się również potencjałowi księżyców Jowisza do omówienia innych problemów chemicznych.

 

 

Podczas warsztatów zastanowimy się nad mechanizmami zmieniającego się klimatu. Postawimy pytania dotyczące efektu cieplarnianego oraz wykonamy odpowiednie eksperymenty. Postaramy się dowiedzieć: Jak stężenia CO2 przekładają się na zmiany globalnej temperatury? Co się dzieje gdy lodowiec topnieje? I co z tym wszystkim wspólnego mają muszelki?

Czym różni się Ziemia od Księżyca? Co tkwi w środku ciał niebieskich? Jak wyciągać wnioski o zjawiskach zachodzących na dużych głębokościach? Jakie informacje dają nam uderzenia meteorytów? Przygotujmy się na aktywności wirtualne, jak i na takie, podczas których można się ubrudzić!

 

Podczas warsztatów wcielimy się w rolę naukowców i naukowczyń, poszukujących dowodów na obecność mikroorganizmów w marsjańskiej glebie. Będziemy stawiać i weryfikować hipotezy badawcze, analizować podobieństwa i różnice między Ziemią a Marsem, testować właściwości ferromagnetyczne gleby oraz wiele innych. Zdobytą wiedzę oraz umiejętności będziesz mogła/mógł wykorzystać m. in. na lekcjach geografii, fizyki, chemii czy biologii.

Dlaczego wnętrza planet są gorące nawet po miliardach lat? Jak obserwuje się planety krążące wokół gwiazd innych niż Słońce? Postaramy się odpowiedzieć na te pytania, samodzielnie konstruując eksponaty: komorę mgłową oraz „egzoplanetę w pudełku po butach”. Celem warsztatu jest wykazanie uniwersalności zjawisk fizycznych rządzących Wszechświatem.

 

 

Podczas warsztatów zastanowimy nad tym jak można podejść do niektórych wzorów. Czy muszą one pozostać na tablicy czy w podręczniku? A może da się je zaprezentować własnymi rękoma? Skupimy się na Prawach Keplera, czyli zasadach kierujących ruchami ciał niebieskich. W tym celu postaramy się użyć jak najprostszych przedmiotów, żeby zobaczyć w jaki sposób uczniowie i uczennice mogą odkryć o co tak naprawdę chodzi z elipsami i orbitami.

 

 

Podczas warsztatów będziemy tworzyć swój własny teleskop kosmiczny, w środowisku projektowania 3D. Niczym prawdziwi inżynierowie i inżynierki wyjdziemy z pomysłami jak zaprojektować poszczególne fragmenty teleskopu kosmicznego i z czego powinny być zbudowane. Postaramy się przejść przez pełny proces projektowania i prototypowania. Podczas warsztatów zapoznamy się z darmowym narzędziem Tinkercad, w którym można puścić wodzę fantazji przy projektowaniu modeli 3D, nie tylko teleskopów! Udział w warsztatach może pomóc Ci w przygotowaniach do wzięcia udziału w wyzwaniu Moon Camp.

Podczas warsztatów sami zaprojektujecie i wyślecie w powietrze samodzielnie zbudowane rakiety. Dowiecie się, jakie parametry konstrukcji decydują o trajektorii lotu oraz co pozwala maszynie wzbić się wysoko w powietrze, a nawet wydostać z ziemskiej atmosfery? W trakcie zajęć zapoznacie się także z aplikacją komputerową, służącą do modelowania lotów konkretnych rakiet. Po warsztatach bez trudu odtworzycie cały proces wraz z Waszymi uczniami.

 

 

 

 

 

 

 

Na warsztatach będziemy budować sondę podobną do tych, które konstruują uczestnicy i uczestniczki konkursu CanSat. Zastanowimy się też wspólnie nad poszczególnymi elementami sondy – który z elementów może, a który nie może zawieść podczas misji. Powstała na warsztatach sonda będzie zdolna do przeprowadzenia pomiarów podczas lotu oraz dostatecznie trwała, aby podczas lądowania przetrwać zderzenie z podłożem. A co najważniejsze – będzie pomocą dydaktyczną, której nie zawahamy się użyć!

Do prac konstrukcyjnych użyjemy prostych materiałów – papieru, plastiku, gąbek, puszek, tekstyliów czy sznurków. Sondę wyposażymy w mikrokontrolery Arduino. Podczas pracy będziemy mogli/mogły puścić wodze fantazji – nie musimy się kierować żadnym schematem. Istotą będzie indywidualne poszukiwanie rozwiązań konstrukcyjnych i radzenie sobie z pojawiającymi się wyzwaniami.

Chcemy rozmawiać o kosmosie, ale czy potrafimy dobrze konstruować pytania? Podczas warsztatów pogłębimy wiedzę o tym, w jaki sposób tworzyć środowisko sprzyjające zadawaniu pytań przez uczniów i uczennice. W aktywny sposób poznamy metody pracy uruchamiające w młodych osobach chęć do zadawania pytań oraz zastanowimy się, jak zadawać pytania, aby miały one wartość badawczą oraz ułatwiały uczniom naukę. Będziemy pracować metodami uniwersalnymi, więc każdy odnajdzie coś, co będzie mógł wykorzystać na swoich lekcjach i w pracy edukacyjnej.

Posłużymy się przykładami odwołującymi się do przestrzeni pozaziemskiej, jednak po to, żeby podzielić się strategiami pracy z uczniami/uczennicami tu na naszej planecie. Praca grupowa – bo o nią chodzi – jest niezbędna w życiu, ale wcale nie taka prosta do wprowadzenia na lekcji. Zobaczymy jak w efektywny sposób poprowadzić dyskusję czy zadania podczas lekcji.

 

 

 

Poziom oceanów się podnosi. Nie mamy co do tego większych wątpliwości. Tylko czy wiemy dlaczego? Czy dzieje się tak z jednego powodu, czy z kilku, a może z wielu…?

Podczas warsztatów, każda osoba, za pomocą rzeczy codziennego użytku i prostego doświadczenia, odtworzy jeden z procesów odpowiadających za wzrost poziomu morza.

Wystartujemy od zagadnienia prądów morskich. Następnie, przez szereg eksperymentów, będziemy testować to, jak masy wody wchodzą ze sobą w interakcje.

Na koniec spojrzymy w tył i zastanowimy się jakie wnioski na temat skomplikowanych systemów można z tych eksperymentów wyciągnąć.

Podczas spotkania pochylimy się nad tym jak zadajemy pytania. Do tej refleksji przydadzą nam się zdjęcia satelitarne. Użyjemy ich jako artefaktów, które – wraz z eksperymentem, który przeprowadzimy – posłużą nam do analizy szeregu zjawisk związanych z obszarami morskimi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Podczas warsztatów przyjrzymy się możliwościom, jakie daje nam wykorzystanie zdjęć satelitarnych podczas lekcji. Użyjemy platformy EO Browser  żeby zobaczyć, że samo pozyskanie danych przestało już być problemem – a warsztaty posłużą nam do odpowiedzenia na pytanie jak możemy je wykorzystać w edukacji. Spróbujemy przyjrzeć się różnym zdarzeniom uchwyconym przez satelity, i zastanowimy się nad ich konsekwencjami, które warto poruszyć z uczniami/uczennicami podczas zajęć.

Dane satelitarne można wykorzystać na bardzo dużo różnych sposobów. Tematyka zajęć opartych o zdjęcia satelitarne może się wahać między takimi zagadnieniami jak urbanizacja, analizy powodziowe, pojęcie homeostazy, czy omawianie katastrof humanitarnych. Podczas warsztatów skupimy się na kilku wybranych tematach, jednakże metody które poznacie mogą stanowić wygodne ramy do omawiania wielorakich tematów.

Podczas warsztatów postaramy się odgrzebać w naszej kolektywnej pamięci takie zdarzenia z ostatniego czasu, które można wykorzystać podczas pracy z młodymi osobami. Skupimy się dodatkowo na takich wydarzeniach, które zaobserwować będzie można przy użyciu zdjęć satelitarnych, tak aby móc je później bezproblemowo przestawić naszym uczniom i uczennicom. Wspólnie ocenimy jaki potencjał dydaktyczny drzemie w takiej analizie aktualności.

Kto wie jakie jeszcze warsztaty wymyślimy. Jeśli masz na jakiś pomysł, który chciał(a)byś, żebyśmy zgłębili, to daj znać!

 

 

 

 

 

 

 


Proponowany plan cyklu szkoleniowo-warsztatowego.

Chcesz z nami działać?
Napisz na aleksander.jasiak@kopernik.org.pl!


Więcej o inicjatywie SOWA znajdziesz tutaj.

Nie pracujesz w SOWA, tylko innej instytucji, np. Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli? Ciekawi Cię to, co widzisz? Napisz do nas!